Osteopathie

 

Vanuit de osteopathie wordt het lichaam als eenheid gezien. Bij het onderzoek en de behandeling wordt de klacht bekeken vanuit het gehele plaatje. Zo kan een bewegingsverlies van een deel van het lichaam in een ander gebied klachten geven. Het lichaam is onderverdeeld is meerdere systemen, welke onderling verbonden zijn en waartussen interactie plaatsvindt:

  • het pariëtale systeem (bewegingsstelsel): hiertoe behoren botten, spieren, gewrichten en omliggende gewrichtsbanden en vliezen.
  • het viscerale systeem (orgaansystemen): hiertoe worden alle organen, de hormoonklieren en hun omgevende vliezen gerekend.
  • het cranio-sacrale systeem (zenuwstelsel): hiertoe behoren schedel, heiligbeen, ruggenmerg, hersenen en omliggende vliezen.

 

Beweging van structuren

 

Functie en structuur van weefsels zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.  Verandering van de structuur resulteert in een verandering van de functie. Dat gaat gepaard met mobiliteitsvermindering in de betreffende structuur, genaamd een blokkade, restrictie of "terrain". Bijvoorbeeld, artrose van een gewricht (=structuur) maakt een gewricht minder beweeglijk (=functie). Andersom zal bij een gestoorde functie, de structuur veranderen. Bijvoorbeeld een knellend zadel zorgt voor minder beweging (=functie) en er kan spieratrofie (=structuur) ontstaan door verminderde doorbloeding.

De grondlegger van de osteopathie, Dr. A.T. Still, zei:

 

“LIFE IS MOTION”


Wanneer er in een bepaalde structuur mobiliteitsvermindering plaatsvindt, dan worden voedingsstoffen slechter aangevoerd en afvalstoffen slechter afgevoerd.  The arterial rule (doorbloedingsprincipe) is één van de osteopathische principes, welke er vanuit gaat dat de af- en aanvoer van bloed en andere lichaamsvloeistoffen optimaal moet zijn. Alleen dan kan er een ideale voedingstoestand van de lichaamssystemen zijn. Bij een sub/niet optimale voedingstoestand van het weefsel/de cellen, worden deze meer kwetsbaar. Het herstel van cellen/weefsel vertraagd en ziekte krijgt meer kans.  

Compensatie - decompensatie

Het lichaam zal altijd proberen om een blokkade in een structuur te compenseren. Wanneer dat te lang duurt of wanneer er meerdere structuren met een blokkade zijn, gaat het lichaam decompenseren en dat gaat gepaard met pijn. De osteopaat zal de mobiliteit herstellen, waardoor de vloeistoffen (arterieel, veneus en lymfatisch) weer normaliseren.

 

Artrose

 

Artrose ontstaat niet van het ene op het andere moment maar dat gaat heel geleidelijk. Wanneer een functie heel langdurig verstoord is en daar bewegingsverlies optreedt, treden op den duur ook veranderingen van de structuren op, omdat gewrichten en het gewrichtskapsel langdurig overbelast zijn. Door gewrichten zo beweeglijk mogelijk te houden en de voedingstoestand van de gewrichten daarmee zo optimaal mogelijk te maken, kun je het artrose proces remmen. 

 

Lichamelijk onderzoek

 

Lichamelijk onderzoek richt zich op gewrichten, spieren, pezen, ligamenten, fascia, orgaansystemen en zenuwstelsel. Daarbij zal worden onderzocht; schedel, kaakgewrichten, hals, rug, ribben, bekken, sacrum, staart, benen en organen.

 

Behandeling

 

Tijdens de behandeling zullen restricties die zijn opgespoord tijdens het onderzoek, weer herstelt worden in mobiliteit. Dit gebeurd met behulp van mobilisaties en corrigerende manipulaties. Wanneer deze structuren weer kunnen bewegen, kunnen voedingsstoffen weer beter worden aangevoerd en afvalstoffen worden afgevoerd. Hiermee wordt het zelf herstellend vermogen gestimuleerd. 

Over het algemeen laten de dieren deze behandeling heel goed toe. Wanneer er ergens in het lichaam veel pijn is, pas ik de behandeling daar uiteraard op aan. En wanneer er een indicatie is om eerst beeldvorming te doen (rontgen/echo) zal ik dat ook met u bespreken.